Welkom,

Dolfijnen,

 

De meeste mensen denken: Dolfijnen zijn zeedieren maar nee... het zijn zoogdieren net als de mens,de hond,...

die moeten naar boven om te ademen maar kunnen Lang onder water blijven.

Uiterlijk

Tuimelaar dolfijnen wegen 250 tot 300 kilo. Zij zijn 2 tot 3 meter lang! 

Soorten vinnen:

* Borstvinnen: om te sturen 

* Rugvin:  om stabiliteit in het water te hebben

* Sterke staart: om zich voort te bewegen en voor de sprongen. 

 

Neus:

De dolfijn heeft geen neus zoals de mens. Maar zijn neus ligt aan de bovenkant van het hoofd en wordt blaasgat genoemd. 

 

Oren:

De oren zijn de zeer kleine gaatjes aan de zijkant van hun hoofd. Ze kunnen heel goed horen, zelfs geluiden die wij niet kunnen horen omdat ze te hoog zijn!

Huid

De huid van de tuimelaar dolfijn is aan de bovenkant grijs en aan de onderkant wit. Op de huid van een dolfijn zie je soms krassen. Deze krassen krijgen de dieren tijdens het stoeien en spelen. 

Op het moment dat dolfijnen echt vechten gebruiken ze hun sterke harde neus. 

Ogen

Dolfijnen kunnen heel goed zien. Dolfijnen kunnen groen en blauw goed zien, maar rood en oranje minder goed. 

 

 

Ruiken/proeven

Ruiken kan een dolfijn vrijwel niet wan thij heeft het ook niet echt nodig onder water. 

Proeven kan een dolfijn wel. Dit is onder andere te zien tijdens het voeren, waarbij de dolfijnen laat zien dat hij de ene vis liever eet dan de andere.

 

Ademhaling

De dolfijn ademt door het blaasgat boven op het hoofd van de dolfijn. Dolfijnen hebben een longademhaling. Onder water wordt het blaasgat afgesloten met een soort klepje. Tuimelaar dolfijnen kunnen zo'n 15 minuten onder water blijven en er zijn zelfs soorten die dit een uur volhouden.

Geluiden

De geluiden die dolfijnen maken, worden door het beweeglijke blaasgat gemaakt. Door het gedeeltelijk af te sluiten en de lucht naar buiten te persen kunnen de meest vreemde geluiden ontstaan. 

Sonar

Dolfijnen beschikken over een sonar waardoor ze 'klikken' uitzenden. Als deze ergens tegen kaatsen, dan komt dat geluid terug. Zo weet de dolfijn dat daar dingen zijn, en zo zwemt hij er niet tegen.

 

Voedsel

Ze eten verschillende soorten vis: haring, makreel, sprot, wijting en inktvis. De dolfijnen eten gemiddeld 8 kilo vis per dag.

Dolfijnen hebben 4 magen: Een kropmaag voor het opslaan van voedsel (mocht er ineens een school vissen langskomen),een echte maag en nog 2 kleinere magen.

Voortplanting

Als de Tuimelaar 6 tot 10 jaar is, dan is hij klaar om te paren. Op deze leeftijd krijgen de mannetjes en vrouwtjes belangstelling voor elkaar. Dit kan gepaard gaan met enorme stoei- en knuffelpartijen. De paring kan het hele jaar door plaatsvinden. Een mannetje kan aan het water proeven of er een bronstig vrouwtje in de buurt is. De paring vindt onderwater plaats, buik tegen buik.

 

Geboorte

Na 12 maanden wordt het kleintje geboren onder water. De geboorte bij dolfijnen vindt in een andere volgorde plaats dan bij andere zoogdieren het geval is. Eerst komt de staart en als laatste het hoofd 

Tijdens het zogen legt het jong zijn tong om de tepel van de moeder. Het jong heeft geen zuigreflex, de moeder spuit de melk in de bek van het jong. Na ongeveer 3 maanden begint het jong met vis te spelen en langzamerhand ook te eten. 

 

 

 

Iedereen kent natuurlijk deze vrolijke dieren.
Ze kunnen allerlei kunstjes.
Het is geen vis, maar een zoogdier.
Ze leven in grote groepen en het is alsof ze hun eigen taal spreken.
Ze leren makkelijk fluiten, zingen en zelfs een paar woorden nabootsen.
Vooral de spitsdolfijn.
Het is voor de mens niet moeilijk goede maatjes met hen te worden.
Dolfijnen hebben de legendarische naam schipbreukelingen te redden.
Het is ook bekend dat ze gewonde soortgenoten steunen of tussen hen in meenemen.

Hoe zwemt een dolfijn?

tuimelaar

Zij zwemmen moeiteloos onder water.
Hun lichamen zijn prachtig gestroomlijnd.
Dit wil zeggen dat ze zodanig gevormd zijn dat ze gemakkelijk door het water glijden.
Het lichaam is lang en afgerond, het is breed van voren en wordt smaller naar de staart toe.
Behalve de rugvin en de borstvin steekt er niets uit.
Dolfijnen hebben geen oorschelpen en hun huid is heel glad.
Net als andere walvisachtigen gebruiken dolfijnen hun staart om zichzelf door het water voort te stuwen.
Ze slaan hun staartvin op en neer met de krachtige spieren in de buurt van hun staart.
Hierdoor kunnen ze ook met hun staart op het water lopen.
De staartvin duwt het water bij elke klap naar achteren en het lichaam van de dolfijn wordt daardoor naar voor deduwd.
De andere vinnen sturen de dolfijn door het water.
Ook kunnen de dolfijnen enorme sprongen maken boven het water.

Op jacht.

Dolfijnen hebben een gevoelig gehoor, waarmee ze prooidieren kunnen opsporen.
Buiten het water kunnen dolfijnen ook zeer goed zien.
Dolfijnen zijn niet aan een plaats gebonden, maar ze houden zich op waar genoeg prooien te vinden zijn, zoals allerlei vissen en soms inktvis

enkele foto's

 

 

        

   

(de dolfijnen zijn in nood. veel dolfijnen worden gedood door mensen!)

Geshreven en ontworpen door: Rhine Vandenberghe